گزینش برای تحمل به تنش خشکی براساس سیستم ریشه‌ای و آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان در فسکیوی بلند

این پژوهش با هدف بررسی اثر تنش خشکی متوسط و شدید بر خصوصیات ریشه و برخی از آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان و شناسایی ژنوتیپ‌های متحمل در گیاه فسکیوی بلند انجام گرفت. 24 ژنوتیپ فسکیوی بلند در سه سطح تنش خشکی (شاهد، تنش خشکی متوسط و شدید) به‌صورت آزمایش فاکتوریل در سه تکرار بررسی شدند. کلونی ژنوتیپ‌ها در گلدان‌هایی با ارتفاع 60 و قطر 16 سانتی‌متر کشت شدند. نتایج نشان داد که اثر تنش خشکی، ژنوتیپ و اثر متقابل آنها برای تمام صفات اندازه­گیری‌شده، معنی­دار بود. تحت شرایط تنش خشکی متوسط و شدید، عملکرد علوفۀ خشک، طول تجمعی و وزن خشک ریشه در مقایسه با حالت شاهد کاهش یافت. تنش خشکی شدید، نسبت ریشه به اندام هوایی را 25 درصد افزایش داد. فعالیت آنزیم­های کاتالاز و آسکوربات‌پراکسیداز در تنش خشکی شدید نسبت به حالت شاهد و تنش خشکی متوسط کاهش یافت، درحالی ­که فعالیت آنزیم پراکسیداز در این سطح تنش افزایش نشان داد. نتایج نشان داد که برخی از ژنوتیپ­های فسکیوی بلند تحت شرایط تنش از عملکرد زیاد، و سیستم ریشه‌ای و آنتی‌اکسیدانی مطلوب برخوردارند که بیانگر وجود سازوکار­های تحمل و اجتناب از خشکی در این ژنوتیپ­ها است و می‌توانند در مطالعات اصلاحی بعدی به‌کار گرفته شوند.